W rozwoju rolnictwa coraz większy nacisk kładzie się na pozytywne działania w obszarze agrokultury. Jednym z takich działań jest biologizacja gleby. Współczesne rolnictwo stoi przed wielkimi wyzwaniami. Z jednej strony mamy do czynienia zarówno z coraz większą potrzebą wyżywienia rosnącej globalnej populacji, z drugiej z niszczycielską degradacją gleby spowodowaną intensywnym rolnictwem konwencjonalnym i postępującymi zmianami klimatycznymi. Czy gleby zachowają zdolność do wydawania wysokich plonów dobrej jakości?
Już dziś decydujemy o tym w jakim świecie będą żyły nasze dzieci i wnuki. Czy będziemy żywić się pełnowartościowymi produktami czy suplementami diety? Czym jest biologizacja rolnictwa i czy może ona zatrzymać postępujący proces degradacji środowiska naturalnego?
Erozja gatunkowa płodozmianów to ogromne wyzwanie, z którym mierzy się rolnictwo. Zarówno w Polsce, Europie, jak i na świecie udział zbóż w strukturze zasiewów sięga nawet 80%, co skutkuje drastycznym ograniczeniem bioróżnorodności pól uprawnych. Uproszczenia w płodozmianie sprawiają, że spada zawartość próchnicy w glebie, która wpływa na kluczowe jej właściwości. Wraz z utratą próchnicy zmniejszają się zdolności buforowe gleby, tak istotne podczas okresowo występujących ekstremalnych i coraz częstszych zjawisk, takich jak susza, upały czy nawalne deszcze.
Rolnictwo ma niesamowity potencjał do drastycznego ograniczenia emisji, dzięki sekwestracji dwutlenku węgla atmosferycznego, czyli wiązania węgla organicznego w glebie. Biologizacja, czyli rolnictwo regeneracyjne, to naturalny sposób na zatrzymanie zmian klimatycznych, a nawet ich odwrócenie, przy jednoczesnym podnoszeniu żyzności gleb i produkcji wartościowej żywności.
Bogata w próchnicę i właściwie zbilansowana pod względem wysycenia kompleksu sorpcyjnego jonami wapnia, magnezu, potasu i sodu gleba, cechuje się lepszą strukturą oraz magazynowaniem wody. Dzięki zdolności do intensywnej wymiany jonowej jest w stanie gromadzić i udostępniać roślinom niezbędne do ich wzrostu i rozwoju składniki pokarmowe.
Biologizacja to holistyczne podejście do uprawy. Wdrożenie jej praktyk wpływa na podniesienie żyzności gleby i poprawę jej właściwości biologicznych, fizyko-chemicznych oraz fizycznych, co przekłada się na wyższe plony odpowiedniej jakości.
Wapń, będący najważniejszym składnikiem odżywczym w glebie, stanowi o jej żyzności. Stosunek wapnia do magnezu oraz sodu wpływa na strukturę gleby i decyduje o jej zwięzłości. O tym, czy gleba jest wystarczająco pulchna i czy korzenie roślin swobodnie w nią wrastają, a także o tym, ile diesla zużywa ciągnik podczas uprawy. Wapń wpływa również na dostępność i przyswajalność składników pokarmowych oraz na pH gleby, czyli jej odczyn.
Biologizacja rolnictwa zakłada pozostawianie resztek pożniwnych na polu i wykorzystywanie nawozów naturalnych. Dzięki temu wzbogacamy glebę w materię organiczną. Zawartość materii organicznej na odpowiednim poziomie jest kluczowa dla zdrowia gleby, bez niej nie ma życia. Co więcej, decyduje o magazynowaniu wody w glebie i strukturze gleby. Różnorodna materia organiczna wzmacnia ochronę przed patogenami i jest źródłem wielu składników mineralnych dla roślin.
Orka i intensywna uprawa zaburza życie biologiczne gleby i prowadzi do strat materii organicznej. Dlatego też, w myśl zasad biologizacji, należy ograniczyć do minimum uprawki, głęboko spulchniać bez odwracania i płytko mieszać. Taka uprawa sprzyja powstawaniu próchnicy. Wpływa to bardzo korzystnie na strukturę gleby, która staje się stabilna i jest w stanie przyjąć nawet nawalny deszcz. Gleba o dobrej strukturze staje się odporna na wysuszanie i erozję – oto kolejna z zalet biologizacji.
Na czym jeszcze polega biologizacja rolnictwa? Długie korzenie roślin okrywowych spulchniają glebę i okrywają ją przed nadmierną ekspozycją na promienie słoneczne. Poplony, praktykowane w biologizacji, są źródłem materii organicznej, która stanowi źródło energii dla mikroflory glebowej, a te dostarczają niezbędne składniki odżywcze roślinom następczym. Doskonale wzbogacają płodozmian, zwiększając bioróżnorodność, a także podczas okresu zimowego zapewniają schronienie entomofaunie.
Rolą Fundacji jest rozpowszechnianie wiedzy, umiejętności i praktyk rolniczych odnoszących się do zjawiska biologizacji, czyli racjonalnego gospodarowania zasobami naturalnymi. Naszym zadaniem jest przygotowanie indywidualnego planu dostosowanego do potrzeb gospodarstwa w celu polepszenia jego ekonomicznego funkcjonowania. Dzięki współpracy z Fundacją zyskasz wiele korzyści certyfikacji rolnictwa regeneracyjnego i stosowania biologizacji jako unikatowej agrotechniki. Zbudujesz żyzność swoich gleb, zwiększysz jakość i ilość upraw oraz zaczniesz wytwarzać pełnowartościowe produkty spożywcze.
Biologizacja to holistyczne podejście do uprawy. Wdrożenie jej praktyk wpływa na podniesienie żyzności gleby i poprawie jej właściwości biologicznych, fizyko-chemicznych oraz fizycznych, co przekłada się na wyższe plony odpowiedniej jakości.
Wapń, będący najważniejszym składnikiem odżywczym w glebie, stanowi o jej żyzności. Stosunek wapnia do magnezu oraz sodu wpływa na strukturę gleby i decyduje o jej zwięzłości. O tym czy gleba jest wystarczająco pulchna i czy korzenie roślin swobodnie w nią wrastają, a także o tym, ile diesla zużywa ciągnik podczas uprawy. Wapń wpływa również na dostępność i przyswajalność składników pokarmowych oraz na pH gleby, czyli jej odczyn.
Dzięki pozostawianiu resztek pożniwnych na polu i wykorzystywaniu nawozów naturalnych wzbogacamy glebę w materię organiczną. Zawartość materii organicznej na odpowiednim poziomie jest kluczowa dla zdrowia gleby, bez niej nie ma życia. Co więcej, decyduje o magazynowaniu wody w glebie i strukturze gleby. Różnorodna materia organiczna wzmacnia ochronę przed patogenami i jest źródłem wielu składników mineralnych dla roślin.
Orka i intensywna uprawa zaburza życie biologiczne gleby i prowadzi do strat materii organicznej. Dlatego też należy ograniczyć do minimum uprawki, głęboko spulchniać bez odwracania i płytko mieszać. Taka uprawa sprzyja powstawaniu próchnicy. Wpływa to bardzo korzystnie na strukturę gleby, która staje się stabilna i jest w stanie przyjąć nawet nawalny deszcz. Gleba o dobrej strukturze staje się odporna na wysuszanie i erozję.
Długie korzenie roślin okrywowych spulchniają glebę i okrywają ją przed nadmierną ekspozycją na promienie słoneczne. Poplony są źródłem materii organicznej, która stanowi źródło energii dla mikroflory glebowej, a te dostarczają niezbędne składniki odżywcze roślinom następczym. Doskonale wzbogacają płodozmian, zwiększając bioróżnorodność, stanowiąc także źródło jesiennego pożywienia dla zapylaczy.
Rolą Fundacji jest przygotowanie indywidualnego planu dostosowanego do potrzeb gospodarstwa w celu polepszenia jego ekonomicznego funkcjonowania.
Według szacunków Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) rolnictwo jest jednym z największych producentów gazów cieplarnianych i jest źródłem 24% całkowitych emisji.
Gleba obok oceanów to największy magazyn CO2 i dlatego rolnictwo ma wyjątkowy potencjał do drastycznego ograniczenia emisji poprzez sekwestrację węgla atmosferycznego w użytkach rolnych.
Jeśli nie zmienimy podejścia do rolnictwa, by wyżywić ludzkość za 30 lat emisja dwutlenku węgla wzrośnie niemal o 90 procent.
Wspierając rolnictwo biologizacyjne, pomagamy w regeneracji naszej planety (sekwestracja CO2), dzięki czemu spowalniamy zmiany klimatyczne. Zapobiegamy wyjaławianiu gleb i skażeniu wód i w zrównoważony sposób zabezpieczamy przyszłość produkcji rolnej oraz zdrowe środowisko dla następnych pokoleń.